Een van de meest hectische periodes die ik ooit professioneel heb meegemaakt, loopt ten einde. In drie weken tijd hebben we twee grote paardenevenementen gehad: Eurohorse in Göteborg en Hest & Rytter in Herning.
Inpakken, rijden, uitpakken, opbouwen, socialiseren, eten, slapen, afbreken, inpakken, rijden en dan opnieuw alles doen. Helemaal gek, maar ook geweldig leuk!
Eurohorse en de Gothenburg Horse Show zijn en blijven hoogtepunten voor mij. Als kind ging ik er al heen en zat ik verlangend op de tribune. Soms was het maar voor één dag, maar af en toe had ik het geluk een heel weekend in dit paradijs door te brengen.
Dit jaar was ik er voor het eerst met mijn eigen merk. Stel je voor: meer dan 40 jaar later terugkeren en nog steeds die opwinding in de lucht voelen! Natuurlijk een ander soort spanning, maar nog steeds dezelfde blije verwachting – en wat een dagen waren het. Ik denk niet dat ik ooit met zoveel mensen heb gesproken, zoveel heb gelachen en zo’n enorme dankbaarheid heb gevoeld voor alles wat ik mag meemaken en doen. Alle geweldige mensen die onze stand bezochten, gaven me energie en inspiratie – zowel professioneel als privé.
Als bonus kon ik ook praten over oude paardengeheugenissen. Popcorn en Magaluf uit de jaren 70 op Jutagården kwamen weer boven water na al die jaren.
Herning was een première. Ik was hier nog nooit eerder geweest, wat het extra spannend maakte.
De dag voor de beurs begon was erg rustig. Onze Deense collega’s toonden geen stress, ze waren goed georganiseerd en zeer behulpzaam.
Ook de eerste beursdag, donderdag, was vrij relaxed. Er waren behoorlijk wat bezoekers, maar geen drukte. In Herning zijn er drie actieve arena’s en verschillende beurshallen, en het publiek leek rustig en gestaag tussen deze locaties te bewegen.
En toen kwamen vrijdag en zaterdag – en deze dagen waren echt als een ketchupfles die haar dop verliest en over het bord uitstroomt. Wat een drukte en wat een tempo!
We waren compleet uitgeput, niet alleen door de constante stroom bezoekers, maar ook door de uitdaging van Deense getallen. Hoe hard ik ook probeerde, het lukte me niet om maten, diktes en prijzen in het Deens te onthouden. Telkens als ik dacht dat ik het eindelijk begreep, was het weer weg. Uiteindelijk hebben we met behulp van Engels en gebarentaal het meeste kunnen oplossen.
Herning was een ervaring die smaakt naar meer – zowel qua verkoop als qua belevenis. Er hing een gezellige sfeer waarin je naar wens kon kiezen tussen jonge paarden, Grand Prix, hengstenkeuringen, winkelen, lezingen en miniatuurpaarden. Je kon gemakkelijk even naar buiten voor een pauze in de lentezon en daarna weer een van de vele beurshallen binnenlopen, die echt alles op het gebied van paarden en meer boden.
Herning had voor ieder wat wils – en we komen volgend jaar zeker terug!
(Dit blogartikel is met AI vertaald. We doen ons best voor nauwkeurigheid en duidelijkheid, maar enkele nuances kunnen anders zijn. Bedankt voor uw begrip.)
